موش موشک بابایی

الفبا برای سخن گفتن نیست   برای نوشتن نام توست    اعداد پیش از تولد تو به صف ایستاده اند   تا   راز  زاد روز تو را بدانند  اولین سال زمینی شدنت مبارک عزیز دلم انشاله تولد 1000 سالگی ات گلم دایی و زن دایی ات و دختر  مهربونشون هم زحمت کشیده بودند برات کادو خوشگل آورده بودند . دستشون درد نکنه من و بابایی هم کادو برات چهار تا النگو گرفتیم  تازه بای بای کردن رو یاد گرفتی هر وقت بهت میگیم خداحافظ  زود دستت رو میاری بالا و بای بای می کنی  اینجا دستت رو  به مبل می گرفتی و می ایستادی   ...

قربون شکلت اینجا با هم رفته بودیم گنجنامه همدان . چند تا عکس که گرفتیم  موقع برگشتن توی ماشین خوابت برد ...

گفتم تا قبل از اینکه موهای سرت رو بزنم با اینکه آتلیه های اینجا رو دوست ندارم ولی گفتم اشکال نداره ببرم آتلیه چند تا عکس ازت بندازم ولی توی آتلیه آنقدر روداری کردی که دو سه تا بیشتر عکس نشد . یه عالمه ژست های مختلف رو آماده کرده بودم ولی تو نذاشتی یه عالمه لباس آوردم ولی .... وقتی نشوندمت روی صندلی برای عکس ، سر می خوردی می اومدی پایین و شروع می کردی به خندیدن بعد هم توی بغل بابایی که بودی می گفتی منو بذارید زمین و می دویدی سمت در خروجی خلاصه ....... به هر حال چون آنقدر کوچولو هستی این اجازه رو ندادی منم دیگه آتلیه نمی برمت تا انشاله 3 سال به بالا  اگه انشاله  اون دو تا دونه عکسهای آتلیه ات آماده بشه توی همین پست...

اینجا دو ماه بوده با کمک بابایی حمومش دادیم و لالا..............   ...

  روزهاست که یادت از سقف خانه ام می چکد ، اگر باران بند بیاید از این خانه میروم ....   22 آذر 86  مصادف با سالگرد ازدواج حضرت علی و فاطمه زهرا بود که من و همسرم برای عشقمون یه سقف ساختیم و عهد کردیم تا آخر عمر با هم زیر همون سقف زندگی کنیم . خدا رو شکر می کنم بخاطر همه لحظه های شادی که بهمون داده .... بخاطر همه آرامشی که تقدیم مون کرده ...... بخاطر اینکه دختر مهربونی رو شیرینی زندگیمون کرده ....  بخاطر احساسی که بهمون داده ..... و اون چیزی نیست جز احساس خوشبختی خدایا دوستت دارم چون همیشه به حرفهام گوش کردی و آرزوهامو برآورده کردی انشاله که هیچ وقت تنهامون نذاری .... خدایا ...

داشتیم آماده می شدیم ببریمت سقا خونه   دو تا از دندنهای بالات هم شروع به بیرون اومدن کرده بودند (بماند چه شبهایی که بابای ات خواب نداشت از درد دندونهای تو  آخه من اصلا نمی تونستم بیدار بشم صبح تا بعدازظهر سر کار بعدش هم سر و کله زدن با تو وروجک ) تا اینجا جمعا 14 تا مروارید خوشگل و ناز اینجا دیگه می خواستی حرف بزنی یه چیزهایی هم می گفتی ولی نامفهوم  مثلا می گفتی این دیه (یعنی این چیه ) یا مثلا تا  عدد 3 می تونی بشماری ولی معمولا یک رو نمی گی می گی  دو سه   ...

آخه تو نیم وجب بچه  خودت چقدری که این صندلی رو هم با خودت می کشونی ای بابای موش موشک   کارتون مدرسه موشها رو یادتونه ؟ می گفت موش موشک من می خوره غصه که نمی تونه بره مدرسه !!! قربونت بشم هر روز کوله پشتی  ات رو میاری می گی برام بپوشید و باهاش توی خونه می گردی   مدیا جان اینجا دو تا از مرواریهای آسیاب بالا ت دراومده بودند جمعا تا این ماه  12 تا دندون توی دهن خوشگلت است ...

داشتم لیموها رو از توی خورش درمی آوردم که بندازمشون دور  با خودم گفتم چه بازی بهتر از این ! حالا که می خواد بره توی سطل زباله اول خوب باهاشون بازی کنی بعد پیش به سوی زباله و تو هم پیش به سوی حمام     ...

مدیا ی عزیزم پسر عمو دار شدی ما هم که رفته بودیم دیدنش منم تصمیم گرفتم تو رو ببرم سرزمین عجایب یه کم برای خودت (برای ما نه ) بازی کنی خیلی بهت خوش گذشت گلم . دوستت دارم خیییییلی   اینجا تشکر ویژه کنم از دوست بسیار خوبم بهناز مامان نازنین جون که منو خیلی کمک کرد هم برای درست کردن وبلاگ و برای اینجا     مدیا جاناین قسمت مثل مهد کودک بود وقتی خواستیم تو رو ببریم توی بغل بابایی بودی خانمه گفت این خیلی کوچیکه می تونه راه بره ما هم گفتیم آره همه وسایل رو هم دوست داره به محض وارد شدنت پریدی روی اون ماهی و بعد برای خودت کلی بازی کردی ...