فروردین 90

بالاخره  خدا هم ما رو طلبوند و من و همسرم و مدیا روز 23 فروردین به همراه شوهر خواهرم راهی مکه مکرمه و مدینه منوره شدیم . خییییییلی بهمون خوش گذشت . بالاخره من و همسرم به آرزومون رسیدیم و مشرف شدیم .

مدیای عزیزم با اینکه اولین مسافرت هواییت بود و تو 11 ماهه بودی ولی خدا خودش کمکمون کرد و تو اصلا من و بابایی رو اذیت نکردی . اطرافیان معتقد بودند گوشت توی هواپیما می گیره و تو گریه می کنی و ما که چنین چیزی ندیدیم . . یادش به خیر وقتی می رفتیم رستوران برای غذا (البته یه کالسکه برات خریده بودم) با وارد شدن ما همه خانمها زمزمه می کردند وای چطوری با یه بچه کوچک اومده ؟ چقدر سخته ؟ چکار می کنه ؟ و....

و من به اونها می گفتم ماشاله خیلی آرومه و ما رو اذیت نمی کنه . برای محرم شدن هم تو رو دو ساعت پیش شوهر خاله ات گذاشتم و من با بابایی ات رفتیم ولی اون رو اذیت کرده بودی !!! شبهایی هم که می رفتیم طواف ، اون هفت دور بغل بابایی ات بودی .

همونجا  تو رو به خدای مهربون سپردم و ازش خواستم خودش نگهدار تو عزیز باشه

خدای خوبم ازت ممنونم که ما رو به خلوت خودت راه دادی و پذیرفتی انشاله که ما هم شایسته لطف بی کران تو باشیم  اولین سجده ای رو که جلوی خونه تو گذاشتیم رو هیچوقت فراموش نمی کنیم .

نه نه قلی! رسیپشن هتل تو رو خیلی دوست داشت گفت باهاش عکس بگیری 

وقتی برای خرید رفته بودیم سنتر پوینت  موقع نماز ما رفتیم یه اتاق پر از وسایل بازی برای اولین بار بود که سوار اینطور وسیله ای می شدی ولی تا نشستی زود دسته هاش رو گرفتی و تکون خوردی خیلی خوشت اومده بود